Vijf prikkelende vragen aan regisseur Esmé Lammers




Vijf prikkelende vragen aan regisseur Esmé Lammers (LANG LEVE DE KONINGIN, AMAZONES) in het kader van het verschijnen van het boek over een kijkje achter de schermen bij De Nieuwe Regisseurs:

Vraag 1: Wat moet je doen om een goede regisseur te worden? Kun je een paar do's en don’ts noemen? Eventueel met een voorbeeld van jezelf.
Maak nooit een film als je het gevoel hebt dat er te weinig geld voor is. Geen hond gaat naar de  bioscoop voor armoedige shots. Je kan als regisseur veel oplossen en verdoezelen en de film hoeft niet altijd duur te zijn, maar je moet wel een shot kunnen componeren, dat wat in beeld staat moet een keuze zijn en bijdragen aan hetgeen je wil vertellen.  

Vraag 2: Wat zou er veranderd moeten worden in het huidige Nederlands film-landschap, zodat onze regisseurs nog beter worden of zich beter kunnen ontwikkelen?
- Regisseurs moeten meer zicht kunnen houden op wat er met hun werk gebeurt. Ze hebben nu vaak geen idee aan wie of welk land hun film verkocht wordt of er überhaupt wel interesse is. Na de premiere hoor je een paar maanden nog wel wat;  hoeveel bioscoopkaartjes er verkocht zijn en of een festival zich gemeld heeft, maar daarna wordt het meestal stil. Je concludeert vervolgens dat er blijkbaar geen interesse was, maar dit is niet altijd het geval want het kan heel goed dat je je ineens je film tegen komt op een buitenlands affiche of op een of andere internet site.  Dat een regisseur zijn film uit het oog verliest heeft nadelen, allereerst kan hij hierdoor geen billijke vergoeding voor de exploitatie uitonderhandelen en verder kan hij niet beoordelen of de film het publiek bereikt heeft dat hij ermee wilde bereiken.  De oplossing zou kunnen zijn dat er een registratiebureau komt voor filmwerken, een bureau waar alle licenties en overdracht van rechten van filmwerken geregistreerd staan.  
 
- Regisseurs zouden meer de eindverantwoordelijkheid en zeggenschap over artistieke keuzes moeten kunnen opeisen ten opzichte van financiers zoals de omroep en het Filmfonds. Er mag wat dat betreft meer respect zijn voor het creatieve proces. Als teveel partijen zich met keuzes bemoeien, raakt de film zijn ziel kwijt, dan wordt het een product. Film moet natuurlijk een rendabel economisch product zijn, maar het is ook een kunstvorm waarmee een filmmaker zijn visie op zaken geeft.


- Het Filmfonds zou de regisseur meer mogen steunen, in het algemeen, maar zeer zeker ook in de onderhandeling met de producent over een billijk salaris, over arbeidsvoorwaarden en bij de overdracht van rechten. De regisseur is als maker vaak de zwakkere partij en deze positie wordt alleen maar zwakker als het Filmfonds een plafond aan het honorarium stelt of eist dat er bepaalde rechten overgedragen worden of als de regisseur niet de kans krijgt om te werken met de producent naar keuze.

Vraag 3: Kun je een voorbeeld noemen van wat voor jou de grootste kick (als regisseur) was?
Het creëren van een eeneiige tweeling uit een enkele acteur was heel leuk om te doen.
En een voorbeeld van wat voor jou (als regisseur) het moeilijkste/zwaarste was?
Een bankoverval scène spannend maken terwijl er geen bank is of een spectaculaire achtervolging maken zonder dat de weg afgezet kan worden is nogal zwaar.

Vraag 4: Wat is je advies aan iemand, die regisseur wil worden?
Analyseer zoveel films als je kan en kijk welke technieken goede regisseurs (acteurs, cameravoering, geluid, decor, licht etc) inzetten om een bepaald gevoel over te brengen en hun verhaal te vertellen.     
Vraag 5: Is er eventueel iets speciaals, wat je onderbelicht vindt bij regisseurs?
In Nederland ligt de nadruk enorm op het verhaal en de acteurs en er wordt vaak vanwege geld gebrek gekozen voor realisme, terwijl film heel veel meer is. Het is poëzie, het is gevoel, het mag sprookjesachtig zijn en juist heel gestileerd.  Het zou goed zijn wanneer regisseurs meer mogelijkheden krijgen om zich te ontwikkelen in het vertellen van visueel rijke verhalen, ontdekken hoe ze met kleur en symbolen iets kunnen vertellen. Dat betekent dat er meer geld per film moet zijn. Special effects, art direction, cameravoering, mooi licht…een eigen wereld creëren, dat kost nu eenmaal geld. Liever een paar dure films dan een hele zwik te goedkoop gemaakte films.  

Note: Esmé spreekt hier op eigen titel