Wie is Nederlands succesvolste scenarioschrijver?

Naar welke Nederlandse scenarioschrijver gingen de meeste bioscoopbezoekers van 1991 t/m 2012 in de Nederlandse bioscopen?

Hier is de top 12 volgens de nieuwste cijfers van http://www.nfcstatistiek.nl/.

Succesvolste Nederlandse scenarioschrijver in bezoekcijfers 1991-2013

Achter hun namen staat hun meest succesvolle film kwa bezoekers.

1. Maria Peters (Kruimeltje)                               3.755.667

2. Wijo Koek (Flodder in Amerika)                     3.132.572

3.  Dick Maas (Flodder in Amerika)                   2.833.038

4. Tamara Bos  (Minous)                                   2.734.346

5. Frank Houtappels  (Gooische Vrouwen)       2.375.165

6. Kim van Kooten  (Alles is liefde)                    2.197.526

7. Tijs van Marle  (Verliefd op Ibiza)                  1.936.273

8. Burny Bos (Abeltje)                                       1.738.189

9. Steffen & Flip  (New Kids Turbo)                  1.578.204

10. Jean vd Velde   (De kleine blonde dood)    1.493.690

11. Mischa Alexander  (Dik Trom)                    1.486.761

12. Paul Ruven   (Filmpje)                                 1.431.235

Morgen de eerste conclusies...

Wie is Nederlands succesvolste filmregisseur?

Naar welke Nederlandse regisseur gingen de meeste bioscoopbezoekers van 1991 t/m 2012 in de Nederlandse bioscopen?

Hier is de top 15 volgens de nieuwste cijfers van http://www.nfcstatistiek.nl/.

Succesvolste Nederlandse regisseur in bezoekcijfers 1991-2013

Achter hun namen staat hun meest succesvolle film kwa bezoekers. 

1  Maria Peters   (Kruimeltje)                            4.250.114

2  Ben Sombogaart   (Abeltje)                          3.720.131

3  Johan Nijenhuis  (Verliefd op Ibiza)             3.069.275

4  Dick Maas   (Flodder in Amerika )               2.833.038

5  Joram Lursen    (Alles is liefde)                    2.679.479

6  Will Koopman   (Gooische Vrouwen)          2.565.392

7  Reinout Oerlemans   (Komt een vrouw…)   2.101.181

8  Steven de Jong   (De Kameleon 2)              1.803.262

9  Steffen & Flip     (New Kids Turbo)             1.578.204

10 Martin Koolhoven    (Oorlogswinter)          1.372.386

11 Jean vd Velde    (De kleine blonde dood)   1.385.618

12 Paul Ruven    (Filmpje!)                              1.256.675

13 Dennis Bots   (Anubis)                                1.255.981

14 Antoinette Beumer  (De gelukkige hsvw)   1.146.635

15 Paul Verhoeven    (Zwartboek)                   1.056.002

MORGEN: Wie is Nederlands succesvolste scenarioschrijver kwa bezoekers?

Artistiek en commercial: Zoek de verschillen!

Bij het opruimen kwam ik een voorbeeld tegen van hoe een Nederlandse artistieke film "ten gelde" werd gemaakt door.... een commercial voor Andrelon.

De artistieke speelfilm is EN ROUTE: Geheel gefilmd vanaf de achterbank van een auto, op de achterhoofden van de acteurs op de voorbank. Won een Gouden Kalf voor beste acteur (Jack Wouterse) en een Gouden Kalf nominatie voor beste tv-drama. KLIK HIER

Kijk nou eens naar deze "rip off" door Andrelon. Precies hetzelfde shot vanaf de achterbank op (het haar van) de achterhoofden van de acteurs. KLIK HIER 

Ik regisseerde de film. En 10 jaar later werd ik voor de commercial gevraagd. Je ziet take 2. Daarna draaiden we er nog meer dan 30 (onzin, maar dat is commercial) en monteerden we 5 dagen (onzin, maar dat is commercial.

Ik verdiende overigens voor dat weekje commercial twee keer zoveel als voor het (maanden) schrijven van het scenario, regisseren en monteren van de film (maar ja, dat is ook commercial).

Hoe wordt je script beoordeeld?

Vaak vragen mensen me:  Hoe beoordelen professionals je scenario?

Daar is geen eensluidend antwoord op te geven. Kijk op het volgende filmpje:

25 jaar geleden ging het zo, uit eigen ervaring geschreven door scenarioschrijver Carel Donk:

KLIK HIER

Carel zelf speelt hier een uitvergroting van de toenmalige Filmfonds-baas Jan Blokker.

Het is opgenomen op het oude Filmfonds aan de tafel, waar zo'n 20 jaar scripts beoordeeld werden.

MIJN EERSTE KEER op het Filmfonds was traumatisch:

Ik ging als co-scenarist mee met een regisseur en producent.

We hadden een mooi, zeer artistiek, historisch scenario.

Het leidende commissielid was de beste scenarioschrijver van de vorige eeuw, Gerard Soeteman.

Hij zei tegen de regisseur: "Mooi script, echt heel mooi."

Fijn, dachten wij. Ik zag de regisseur vanuit mijn ooghoek helemaal stralen.

"Alleen scene 43. Is die wel echt nodig?" zei Gerard.

De stralende regisseur aarzelde even, herlas hem en zei toen: "Nee, misschien niet."

ROETS! Gerard scheurde zomaar scene 43 uit ons script.

We waren geschokt. Vervolgens scheurde Gerard nog meer bladzijdes uit ons script.

"En deze scene is ook niet nodig, en deze ook niet, en deze ook niet."

ROETS, ROETS, ROETS! Gerard scheurde bladzij na bladzij uit ons script.

En daarna zei hij: "Zo. Nou zal ik jullie eens vertellen hoe ik het zou schrijven."

Geschokt hoorden we zijn versie aan. Daarna zei hij dat onze versie was afgewezen.

Dat was mijn eerste scenario beoordelings ervaring. Bijna 30 jaar geleden.

Gelukkig is dat verleden. Mijn ervaring is dat professionals uiterst gedegen je script beoordelen.

En Gerard Soeteman bedoelde het op zijn manier vast heel erg goed...

Heb je een idee voor een reality show of documentaire reeks?

Oh oh Cherso. Barbie's Bruiloft. De Pfaffs. The Ozbournes. Keeping Up With The Kardashians.

Je kent ze wel deze reality-shows.Ook Big Brother valt eronder. Als het over serieuzere onderwerpen gaat dan noem je het documentaire-reeksen. Zoals Adriaan van Dis op reis. Of Marc Marie in Afrika.

Misschien denk je: Hee, ik ken ook wel mensen, die daarvoor goed zouden zijn.

Dan denk ik: Mail me, want wie weet. Maar kijk eerst even naar deze 5 voorwaarden.

Ze komen van www.producingunscripted.com, een site van experts op dit gebied.

5 Karaktertrekken die elke reality tv show of documentaire reeks moet hebben.

1 De personages moeten uniek zijn en nooit eerder te zien zijn.
2 De personages moeten een buitengewone perspectief hebben op het gewone, ze moeten een uniek standpunt in alles hebben.
3 De personages mogen zich voor de camera niet censureren, ze hebben geen excuses, ze zijn altijd wie ze zijn.
4 De personages mogen niet willen meedoen alleen voor het geld (althans in het begin), want de omroep moet in het begin veel geld investeren om hen een ster te maken.  Als het een succes wordt, dan zullen de personages hun roem in geld kunnen omzetten.
5 De personages moeten passen in het tv-landschap, het moet de juiste tijd en plaats voor de personages zijn.

Als we het even langslopen bij de karakters van Oh Oh Cherso:

1 De personages moeten uniek zijn en nooit eerder te zien zijn. KLOPT: Nooit eerder zag je dit "soort" unieke Nederlanders op tv.
2 De personages moeten een buitengewone perspectief hebben op het gewone, ze moeten een uniek standpunt in alles hebben. KLOPT: Je kunt ze overal neerzetten, in een snackbar of een kledingzaak of een bushokje: Zij hebben allemaal een unieke mening over die snackbar, kledingzaak of bushokje.
3 De personages mogen zich voor de camera niet censureren, ze hebben geen excuses, ze zijn altijd wie ze zijn. KLOPT: Ze zeggen werkelijk alles zonder enig censuur.
4 De personages mogen niet willen meedoen alleen voor het geld (althans in het begin), want de omroep moet in het begin veel geld investeren om hen een ster te maken.  Als het een succes wordt, dan zullen de personages hun roem in geld kunnen omzetten. KLOPT.
5 De personages moeten passen in het tv-landschap, het moet de juiste tijd en plaats voor de personages zijn. KLOPT: Dankzij het grote succes van de MTV-hit met "soortgelijke types" JERSEY SHORE was de tijd in Nederland rijp.

Dus... Ken je zulke karakters? Mail me: info@talentunited.nl

KAPRINGEN, de sterkte "zwakte" van deze film leert je dit:

In het filmpje hieronder zegt de grote John Truby het nog maar eens heel duidelijk:

Je begint je filmverhaal nooit met een plot. Je begint je filmverhaal met een karakter. 

Uit dat karakter ontstaat vanzelf het plot. Als het karakter tenminste die ene grote zwakte heeft.

Schrijf geen letter voordat je het volgende hebt: Wat is die ene grote zwakte van je karakter? 

Als je dat niet hebt, krijg je nooit een filmverhaal.

Doordat je die ene grote zwakte hebt, komt er vanzelf een doel voor je karakter.

En gaandeweg je verhaal zorgt dat doel ervoor dat je karakter wel moet dealen met zijn ene grote zwakte. Dus: De zwakte van je karakter bepaalt zijn doel.

Wat we willen zien, is dat het Karakter die ene grote Zwakheid overwint.

Zo simpel? Ja. Moeilijk? Ja, heel moeilijk. Tot je zo'n simpel iets vindt.

KLIK HIER voor het filmpje.

Geldt dat alleen voor Amerikaanse films? Nee natuurlijk niet.

Kijk bijvoorbeeld naar het Deense KAPRINGEN. De hoofdrolspeler is daar de grote Baas.

Wat is zijn ene grote zwakte? Hij denkt dat hij de beste is. En daarom overlegt hij nooit met iemand anders. Hij denkt dat hij God is, en boven iedereen staat.

Wat moet er gebeuren in het verhaal?

Precies: Hij moet geconfronteerd worden met zijn ene grote zwakte.

Dat is best moeilijk om daar een verhaal voor te verzinnen.

In KAPRINGEN kozen ze voor een gijzeling. Zijn medewerkers worden gegijzeld op een schip door Somalische piraten.

Wat moet onze hoofdpersoon doen? De onderhandelingen overlaten aan een expert.

Maar wat doet onze arrogante hoofdpersoon? Hij besluit het zelf te doen.

Dit confronteert hem gaandeweg het verhaal met die ene grote zwakte van hem.

Lukt het hem om zijn ene grote zwakheid te overwinnen?

Zo simpel. En zo prachtig gedaan. Mooie film trouwens: Simpel, niet duur, had hier in Nederland gemaakt kunnen worden...

KLIK HIER voor de trailer

Een film met minstens 6 regisseurs

Mike van Diem (regisseur KARAKTER): Produktieleiding. Frank Ketelaar (regisseur OVERSPEL): Bijrol van overspelige echtgenoot. Nicole van Kilsdonk (regisseur PATATJE OORLOG): Montage assistent.  Zie hieronder Frank Ketelaar (net betrapt op vreemdgaan):

En zo doen er nog een paar regisseurs mee aan mijn eerste lange film MAX & LAURA & HENK & WILLIE. Uit 1989. Gedraaid in 5 dagen. Een zg minimal movie: Spontaan gemaakt in alle vrijheid zonder geld van fondsen of omroepen.

De leukste regisseur is die het openingsshot "doet". Gerard Jan Rijnders (regisseerde talloze toneelstukken). Best gedurfd. Was leuk om terug te zien na zo'n kleine 25 jaar.

KLIK HIER voor het openingsshot en de rest van de film.

Hoe regisseert Jaap van Heusden?

DE NIEUWE WERELD van regisseur Jaap van Heusden is net onderscheiden in Washington.

Ik vroeg Jaap van de week over de belangrijkste rol in het verhaal:

Een in mijn ogen redelijke onvriendelijke, nee echt onsympathieke vrouw.

En totaal humorloos.

Hij zei dat hij juist daarom de casting gevraagd had om alle cabaretieres van Nederland.

Want een cabaretiere zou zelfs in dat humorloze nog humor vinden.

Dat vond ik verrassend. En daarna vond ik het slim doorgedacht.

Ik zou nooit aan Bianca van PLIEN EN BIANCA gedacht hebben.

Veel meer over hoe Jaap regisseert en

bijvoorbeeld Jaap's gedachten over de Filmacademie en de beroepspraktijk KLIK HIER

Hoe word je filmidee een hit?

De man rechts heet Shane Black. Regisseur en schrijver van IRON MAN 3.

Hij schreef ook LETHAL WEAPON en KISS KISS BANG BANG.

Ik vroeg hem: "Hoe word je filmidee een hit?"

Hij zei: "Het eerste wat je moet doen is 5 of 6 fantastische filmscenes bedenken. Die hoeven niets met elkaar te maken te hebben. Het moeten echt 5 of 6 super memorabele scenes zijn. Als je die achter elkaar in een trailer zou zien, denk je: Wauw, wat een hit! En daarna verzin je een verhaal, waarin die 5 scenes zitten. Zo doe ik het. En geloof me, als een film niet 5 of 6 memorabele superscenes heeft, wordt het nooit een hit "

Dat was het advies van de man, die jarenlang werelds best betaalde scenario-schrijver en script doctor was.

Honderden loglines en alles over een logline en meer

Dit maakt het eenvoudig. Want als je het even niet weet, kun je het hier opzoeken.

Van honderden films is de logline opgeschreven.  Alfabetisch.  KLIK HIER

Door de ongekroonde logline-koning, man links op de foto,  Christopher Lockhart, die ooit filmideeen zocht voor Mel Gibson, Denzel Washington en nog veel meer filmsterren.

Hoe regisseert Bobby Boermans ( van "App")

Producent Thed Lenssen zei ooit tegen mij: “Regisseren is emotion management.” Dat is waar het op neerkomt. Je hebt regisseurs die dat doen door woedend op een set te staan schreeuwen, maar dat zit niet in mij. Ik probeer het altijd op een vriendelijke, sociale manier te doen.

Het castingproces van mijn vorige film Claustrofobia was best wel pittig. Omdat het een genrefilm was, wilde niet iedereen meedoen. Genrefilms zijn niet echt geaccepteerd in Nederland, wat prima is, maar om dat te doorbreken moeten er goede acteurs gekozen worden die geloofwaardig een genrefilm kunnen dragen.

                                                             

Wat moeilijk is bij de casting is dat je hele serieuze acteurs krijgt, maar dat je bezig bent met genredialogen, die niet altijd te beredeneren zijn vanuit een soort menselijkheid en inhoud. Bij een toneelstuk of drama kun je zeggen “deze persoon doet dit, want hij denkt dit en hij heeft dat verleden.”                                                                                   

Bij genre is het vaak onverklaarbaar, ik bedoel: “Waarom eet een zombie iemand op?” Daar is niet echt een reden voor, dus je kan daar niet met acteurs mee de diepte in op zoek naar een motivatie voor een personage.                                                                                                    

Het is wel op een bepaalde manier te regisseren en te verantwoorden naar de acteurs toe, maar op een gegeven moment moet je iets ook gewoon doen, omdat je een spannende film wilt maken. 

Een goede film is voor mij een combinatie van iets dat inhoudelijk sterk is maar wel met vakmanschap is gemaakt. Ik ben iemand die alle films ziet, zowel kleine Franse films als grote Amerikaanse blockbusters. Goede arthouse raakt mij diep, maar ik heb er een schijthekel aan als het slecht gemaakt en pretentieus is. Commercieel vind ik niet erg, zo lang het maar goed gedaan is. 

 Je kunt zeggen van de Nederlandse film dat we niet zo veel geld hebben als in Amerika en dat we het daarom dus nooit winnen, maar daar ben ik het niet mee eens. Kijk eens naar wat Arne Toonen doet met Black Out of Steffen Haars met New Kids Nitro.                                     

Ik vind dat het Filmfonds zoiets moet ondersteunen, daardoor ontstaat er ook een industrie. Voor mijn gevoel is de verhouding nu 70 procent auteursgericht en 30 commercieel, terwijl bijvoorbeeld 55 procent commercieel en 45 procent auteurscinema mij een betere verhouding lijkt. 

LEES VERDER OVER BOBBY BOERMANS: KLIK HIER

FILMPJE MET ADVIES VAN BOBBY: KLIK HIER

Hoe regisseert Nanouk Leopold (van "Boven is het stil")

Ik hou er van om alles te bepalen. Alleen voor Boven Is Het Stil heb ik van tevoren niet gerepeteerd, maar normaal repeteer ik alles. Tijdens de repetitie probeer ik dan iets te vinden. Dat “iets” is moeilijk te omschrijven, het is een soort gevoel, een doel, waar je de hele tijd naar toe wilt. 

Mijn regieaanwijzingen zijn vaak alleen maar technisch. Bijvoorbeeld: Hoe een acteur moet zitten, hoe lang hij erover moet doen of dat hij zijn tekst eerder of later moet zeggen. Ik weet niet waarom ik zo werk, maar ik vind het heel praktisch en voor mij werkt dat goed. Het is niet iets dat je leert op de Filmacademie, maar zoiets ontstaat.

Maar nu ben ik in een nieuwe fase aanbeland: Omdat ik het altijd zoveel heb bepaald, wil ik het nu los laten. Ik weet nu dat het goed is. Dat is nieuw voor me, dat ik meer durf los te laten..

Bij Boven Is Het Stil heb ik dus voor het eerst heel los gedraaid en dat was heerlijk. Het voelde als een soort bevrijding. Met strakke kaders in statische shots kun je het vaak maar op één manier vertellen en daarin kun je vaak niet te veel snijden. Nu, met de camera los, kan ik veel meer snijden, omdat we op een hele andere manier een emotie maken. Ik liep dus altijd mee door de set met de cameraman en de geluidsman.  

    

Het gaf heel veel vrijheid en bewegingsruimte. Ik praatte ook door de takes heen, gaf aanwijzingen. Je doet met al die mensen samen een soort dans. Iedereen achter elkaar aan. Je moet heel intuïtief te werk gaan. Alle toevalligheden komen bij elkaar en daar moet jij als regisseur iets mee doen.

Het leuke is dat je als regisseur ontzettend veel aangeboden krijgt, waaruit je steeds kleine dingetjes mag pakken. Zo bouw je een film. Ik geniet heel erg van het regisseren. Je kunt je als regisseur natuurlijk ook veel zorgen maken, wordt de film wel goed, wordt hij wel opgepikt? Maar zodra ik op de set sta, vergeet ik dat allemaal.

VEEL MEER OVER HOE NANOUK WERKT: KLIK HIER

KORT FILMPJE MET ADVIES VAN NANOUK: KLIK HIER

HET RISICO VAN FILMEN MET RISICO

Morgen wordt HET WONDER VAN MAXIMA herhaald, met o.a. Monique Hendrickx, Halina Reijn, Jack Wouterse e.v.a.

Drama filmen TIJDENS het huwelijk van Maxima was een groot risico en het opzoeken van een grens in drama.

Maar: Ik voor mezelf vind: Filmen = grenzen opzoeken + risico’s nemen. Elke nieuwe film moet een nieuwe uitdaging zijn.

Dat betekent dat je film onvoorspelbaar supergeweldig kan worden en dat je iets kunt krijgen dat je nooit had kunnen bedenken.

Dat betekent ook dat je het risico loopt dat het allemaal anders gaat dan je gedacht had, en je soms ter plekke enorm moet aanpassen.

Voor HET WONDER VAN MAXIMA hadden we ons enorm goed voorbereid: Overal tijdens de drie feestdagen hadden we cameraploegjes.

Zodra er ergens iets zou gebeuren, konden we er met acteurs naar toe, en de levende geschiedenis ter plekke meenemen in het drama.

Dat betekende voor iedereen enorm goed opletten. Iedereen had de verhaallijnen in hun hoofd, dialogen, alles.

Maar waar het zou gaan gebeuren, wisten we nog niet. Kwamen er rellen? Rookbommen? Een “aanslag” tijdens de Gouden Koets-rit?

Niets kon over, alles was wat het was. Neem het moment dat Maxima en Willem op het balcon zouden zoenen:

De hele Dam zou naar hen kijken. Maar onze hoofdrolspelers zouden de enigen zijn, die de andere kant op zouden kijken en gaan.

Dat moest in een keer goed. En gelukkig lukte dat ook, doordat we enorm goed voorbereid waren. Zie dit fragmentje uit de film: KLIK HIER

Achteraf was het een erg bijzondere ervaring: Het was drama, met een behoorlijke kritiek op wat er rond Maxima gebeurde.

Maar het was ook documentaire. En het was ook geschiedenis. Enfin, als je tijd hebt, kijk naar HET WONDER VAN MAXIMA.  

De 22 scenario regels van Pixar

Deze 22 scenario regels werden getweet door Emma Coates, die bij Pixar werkt als Story Artist. Pixar maakt films als TOY STORY. Als je vast zit, krijg je wellicht hierdoor inspiratie... 

1.You admire a character for trying more than for their successes.

2.You gotta keep in mind what’s interesting to you as an audience, not what’s fun to do as a writer. They can be very different.

3.Trying for theme is important, but you won’t see what the story is actually about til you’re at the end of it. Now rewrite.

4.Once upon a time there was ___. Every day, ___. One day ___. Because of that, ___. Because of that, ___. Until finally ___.

5.Simplify. Focus. Combine characters. Hop over detours. You’ll feel like you’re losing valuable stuff but it sets you free.

6.What is your character good at, comfortable with? Throw the polar opposite at them. Challenge them. How do they deal?

7.Come up with your ending before you figure out your middle. Seriously. Endings are hard, get yours working up front.

8.Finish your story, let go even if it’s not perfect. In an ideal world you have both, but move on. Do better next time.

9.When you’re stuck, make a list of what WOULDN’T happen next. Lots of times the material to get you unstuck will show up.

10.Pull apart the stories you like. What you like in them is a part of you; you’ve got to recognize it before you can use it.

11.Putting it on paper lets you start fixing it. If it stays in your head, a perfect idea, you’ll never share it with anyone.

12.Discount the 1st thing that comes to mind. And the 2nd, 3rd, 4th, 5th – get the obvious out of the way. Surprise yourself.

13.Give your characters opinions. Passive/malleable might seem likable to you as you write, but it’s poison to the audience.

14.Why must you tell THIS story? What’s the belief burning within you that your story feeds off of? That’s the heart of it.

15.If you were your character, in this situation, how would you feel? Honesty lends credibility to unbelievable situations.

16.What are the stakes? Give us reason to root for the character. What happens if they don’t succeed? Stack the odds against.

17.No work is ever wasted. If it’s not working, let go and move on – it’ll come back around to be useful later.

18.You have to know yourself: the difference between doing your best & fussing. Story is testing, not refining.

19.Coincidences to get characters into trouble are great; coincidences to get them out of it are cheating.

20.Exercise: take the building blocks of a movie you dislike. How d’you rearrange them into what you DO like?

21.You gotta identify with your situation/characters, can’t just write ‘cool’. What would make YOU act that way?

22.What’s the essence of your story? Most economical telling of it? If you know that, you can build out from there.

VRAAG VAN DE WEEK: MIJN FILMHELDEN EN MIJN FILMSTIJL

Vooral Filmacademiestudenten vragen me vaker (vaak geïrriteerd): Wie zijn nou jouw filmhelden, wat is jouw filmstijl?

Ze bedoelen dan meestal: We begrijpen niet wie je nou echt bent als filmmaker, waarom maak je elke keer weer een totaal andere film?

MIJN FILMHELDEN

5. MICHAEL HANEKE

Omdat ie elke keer weer verrast met een totaal andere film. En omdat hij zeer eigenzinnig de Hollywood-manier van verhaalvertellen op een Europese manier gebruikt, waardoor je maximaal betrokken raakt in een eigen Haneke-verhaal.

4. MICHAEL WINTERBOTTOM

Omdat ie elke keer weer verrast met een totaal andere film. En omdat hij in elke nieuwe film weer de grenzen opzoekt, zijn opwinding najaagt en zichzelf als filmmaker durft uit te dagen.

3. STEVEN SPIELBERG

Omdat ie nog steeds met elke nieuwe film een beetje verrast. En omdat hij stiekem toch altijd probeert zijn eigen verhaal te vertellen, en dat –moeiteloos, meesterlijk en ongestraft- in alle genres.

2. ROBERT REDFORD

Hollywood-acteur/regisseur en oprichter van het onafhankelijke Sundance Filmfestival en Film-tv-kanaal. Zei op zijn 75^ste: “Het slechtste wat je kunt doen als filmmaker is geen risico nemen”.  Is altijd mijn credo geweest: Geen risico, geen film.

1. ELKE REGISSEUR MET OPWINDENDE UITDAGING

Haneke, Winterbottom, Spielberg en Redford zijn al gearriveerd. Maar elke regisseur, die zijn droom, zijn opwinding durft na te jagen, de grenzen van filmmaken opzoekt, met alle risico van dien, dat zijn mijn echte helden.

MIJN FILMSTIJL

Vind ik altijd een rare vraag: Een stijl is een resultaat. In 2012 maakte ik 2 lange en 2 korte films: Alle in verschillende stijlen.  

USHI MUST MARRY is een film voor de fans van Ushi (en ik ben een hele grote fan). De grote uitdaging lag in het samenbrengen van reality en story en daar een stijl voor te vinden.

HET GOUDEN HUWELIJK is een 25 minuten film over een demente man (Peter Faber), die verliefd wordt op een demente vrouw (Marieke Heebink). De grote uitdaging lag in documentaire en drama samen te brengen en daar een stijl voor te vinden. 

MAN IN DE CRECHE is een 25 minuten film, waarin de uitdaging lag om improvisatie en drama samen te brengen, en daar een stijl voor vinden.  KLIK HIER VOOR TRAILERS

En op dit moment werk ik een nog titelloze speelfilm af, die ik vorig jaar in Nederland en Hollywood heb opgenomen met een hele kleine crew, volstrekt onafhankelijk, zonder filmfondsen of wat dan ook, en daar zoeken we nu naar de juiste stijl in de montage.

Conclusie: Ik zelf geloof dat je niet een stijl vooraf op een film kunt of moet plakken. Je zoekt juist bij elke film. Dat is de uitdaging. Dat was de afgelopen 25 jaar filmmaken mijn credo. En dat is wat het nog steeds zo bijzonder maakt elke keer. Het maakt daarin niets uit of het nou een publieksfilm of een arthouse film is. Het gaat erom dat je het met volle passie maakt. 

VRAAG VAN DE WEEK: JE FILM TESTEN JA OF NEE?

VRAAG: Mensen vragen me vaker: Heeft het wel zin om zo’n filmtest te doen?

Ze bedoelen zo’n zeer uitgebreide R(ecruited) A(udience) S(creening) van soms zo’n 12.000 euro per test van een filmversie voor publiek.

MIJN ANTWOORD: Ja en nee.

JA: Vooral bij comedy vind ik dat je moet testen. Omdat je nooit weet waar een publiek om lacht. En een comedy maak je voor een volle zaal. 

Bij FILMPJE! hebben we 4 keer voor volle zalen getest en steeds verbeterd, totdat we een film hadden, die door het publiek dat we wilden bereiken helemaal werd volgelachen. 

ALLES IS LIEFDE is ook een aantal keer getest, voordat de film optimaal werkte. USHI MUST MARRY heeft ook een aantal testen voor publiek gehad, voordat ie optimaal werkte.

Het is inspirerend als je bij zo’n test merkt dat een volle zaal hard lacht, en het geeft precies aan, waar je nog verder aan moet werken.

Bij comedy denk je namelijk soms zeker te weten dat een bepaalde scene erg grappig is, maar bij zo’n test lacht er helemaal niemand om die scène. Dan werk je door, tot het optimaal werkt, en het geeft veel bevrediging, als het dan allemaal werkt voor je publiek.

NEE: Bij een heleboel andere genres en kleine films hoef je van mij niet te testen. DE HEINEKEN ONTVOERING heeft bijvoorbeeld niet zo’n RAS-screening gehad. 

Een aantal jaren geleden verplichtte het Filmfonds vaak nog zo’n RAS-screening. Waarom? Het geeft een heel goed inzicht in dingen als: Is je verhaal duidelijk? Sluit het aan bij de beleving van de leeftijdsgroep, die je wil bereiken? Welk publiek waardeert je film? Is er wel een publiek? 

Maar zulke dingen gelden mijns insziens bijvoorbeeld niet bij arthouse films.

Alleen bij grote publieksfilms zou je het kunnen overwegen. Maar als je een film met visual effects hebt, die tijdens de montage nog niet af zijn, dan kan je het niet testen, omdat het publiek echt niet door onaffe visual effects kan kijken. Bij ZOMBIBI bleek dat tijdens testen: Men kon niet doorheen kijken dat de stad, die in brand moest staan, nog niet in brand stond. (Overigens: Ik hoorde dat ZOMBIBI deze week door WARNER BROS USA DIGITAL is aangekocht. Toch leuk!)

VOORBEELD van zo’n RAS-screening:

Hier onder een aantal foto’s van diverse rapporten van zo’n RAS screening. Deze gaat over mijn film SURPRISE, wat later MAFRIKA werd. De opdrachtgever (Ministerie van Ontwikkelingshulp) wilde de doelgroep 12 tot 18 jaar bereiken. Best goed getest na de eerste montage voor publiek, maar helaas ging de producent failliet en werd de film nooit uitgebracht, ondanks de Gouden Kalf Publieksprijs.